Piąte piętro

Samotność zniszczyła mnie
przez okno na piątym piętrze
wypatruję nadziei idącej środkiem drogi

deszcz spływa po szybie
dzwoni o metalowy parapet
na zegarze piąta godzina

szarość kurzu pokrywa samochody
przechodnie mijają się obojętnie
z piątego piętra widać więcej

czytam poezję nieznanego autora
on pisze że jest sam
jak dobrze go rozumiem...








Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Uczę się życia na pamięć

Obraz
Uczę się życia na pamięć niewiele się nauczyłem sam za sobą idę na dno wszystko powoli tam idzie za mną podnoszę się i znów patrzę w niebo nie po kolei spełniam marzenia cios jeden, cios drugi co bym o życiu nie zapominał.    Michał Szewczyk (C)    
Czytaj więcej

Doraźnie

Obraz
Noszę w sobie rany które nie chcą się zabliźnić. Czekam na cud może się zdarzy. Nie mam siły wciąż dalej i dalej iść. Pogania mnie czas pogania mnie życie. Tracę siebie z przed oczu żyć i nie żyć pragnę. Moje posłanie wciąż mnie unosi. Czy to w dzień czy w nocy. Lękam się własnego cienia radość dawkuję doraźnie. Nie chcę swojej samotni ani moich kajdanów. Chcę czegoś więcej ale nie wiem czego. Michał Szewczyk (C)  
Czytaj więcej

Od dawna

Obraz
Już od dawna chciałbym być kimś dla kogoś ale nie wiem kim i dla kogo. Może pomożesz mi to zmienić zapalić o jedno światło więcej we mnie wciąż jakaś ciemność jakiś mrok. Michał Szewczyk (C)  
Czytaj więcej