Świat mojej poezji

Kiedyś zapomnę tego kogoś kto dzielił ze mną świat na pół nie umarł, odszedł któregoś ranka o świcie, dyskretnie zamykając drzwi.  Michał Szewczyk (C)  

Potrafię zapomnieć o świecie  o tym co mnie otacza  przenoszę się szlakiem wyobraźni  na ocean marzeń.  ***   Czekałem na ciebie w parku  gdzie jesień się rozgościła  gdzie miłość przemawia  przez niedokończone zdania.   Michał Szewczyk (C)  

Życie to sztuka, życie to ciągła nauka zadania domowe, coraz to nowe sprawdziany, na ile żyć potrafię szkoła życia, wznoszę nową budowlę na codzienności ruinach na zgliszczach, cudownie ocalonych i szansach niewykorzystanych. Michał Szewczyk (C)  

Idę przez życie chcąc trzymać cię za rękę. Nie ma cię dziś może jutro przybędziesz. Mam jeszcze taką nadzieję że kiedyś spotkamy się. Michał Szewczyk (C) 

Chciałem być kimś sam dla siebie zbyt późno obudziłem się ze snu oczami przebiegłem swoje cztery kąty pomyślałem sobie, że trzeba jakoś żyć mimo wszystko, pośród udręk i ciemności koszmarnych sennych wizji samotności odnalazłem pewną cząstkę siebie. Michał Szewczyk (C)

Noszę w sobie rany które nie chcą się zabliźnić. Czekam na cud może się zdarzy. Nie mam siły wciąż dalej i dalej iść. Pogania mnie czas pogania mnie życie. Tracę siebie z przed oczu żyć i nie żyć pragnę. Moje posłanie wciąż mnie unosi. Czy to w dzień czy w nocy. Lękam się własnego cienia radość dawkuję doraźnie. Nie chcę swojej samotni ani moich kajdanów. Chcę czegoś więcej ale nie wiem czego. Michał Szewczyk (C)  

przychodzisz do mnie we śnie co noc czekam tylko na ciebie ty nie jesteś jak sen otulam się twoją bliskością jesteś jak nikt dyskretny i cichy nie budzisz mnie bo nie śpię, bo czuwam czekając na ciebie. w jednym momencie stajesz się jawą wyciągam do ciebie swoją dłoń dotykam chwili aksamitnej niczym obłoku chmur jesteś moim rozkosznym niebem perłą nocy brylantem, szmaragdem, diamentem. za tobą poszedłbym w inny świat wszędzie tam, gdzie idziesz ty bez map i drogowskazów w dalekie, bliskie nieznane przy tobie mam bezpieczny port z tobą nie muszę się bać ty znasz drogi powrotne nie uciekasz, nie znikasz jak sen jesteś a ja być pragnę przy tobie.  Michał Szewczyk (C)  

Ile mam jeszcze czasu? Czasu? Na co? By żyć. Życie to krótka chwila dla kogoś być może tylko godzina... Ktoś nie zdąży się urodzić a już odchodzi, umiera czy daje mi to do myślenia? Nic nie trwa wiecznie na pewno nie na tym świecie nieudolnie człapię przez swoje życie. Czas, pojęcie względne mija lecz nie powraca nic dwa razy się nie zdarza. Spotykam ludzi o których zapomnam Nie! Przecież to tak nie działa. Błędów, jak czarnych róż w ogrodzie życia nasadziłem wśród chwastów, zielska i cierni. Co powiem spotkanemu Bogu? Dzień dobry? U mnie w porządku?    Michał Szewczyk (C)    

Mówisz mi, że nic nowego nie słychać Te same drzewa, te same domy, twarze Mówisz, że chcesz czegoś więcej Że to ci nie wystarcza Że nudzi cię wszystko co przewidywalne Nic nowego nie zdarzy się samo I będzie przychodził ten sam listonosz Bo na emeryturę jeszcze za wcześnie Do niego uśmiechnij się czasem To nic nie kosztuje Uśmiechaj się, dopóki masz wszystkie zęby Uśmiechaj się, bo świat dzięki temu staje się lepszy Uśmiechaj się, bo życie choć ciężkie, miłym darem jest Bez uśmiechu nie wychodź nawet z domu O każdej porze roku, uśmiechaj się, nawet przez łzy. Michał Szewczyk (C)   

wypowiedziane jedno słowo; kocham i chwila konsternacji dziwiące się spojrzenia w nich klika znaków zapytania sala pełna, lecz cicha każdy się boi za miłość swą odpowiadać.    Michał Szewczyk (C)