Jutro nigdy nie umiera

Jeszcze nie tak dawno

wydawało mi się, że żyję

że oddycham czymś więcej

niż tylko samotnością

że tlen w płucach nie pali

wstaję więc z łóżka

podchodzę do okna

a tam świat zwyczajny

ciągle ten sam

woła mnie

krzykiem bezlitosnym

śmiercią sprawiedliwych

życiem nieszczęśliwych

wyjdź!

a ja wychodzić nie chcę

choć nie czuję się bezpiecznie

w tej żadnej kryjówce

jeszcze nie tak dawno

wydawać by się mogło

żyłem na rękach z nadzieją

że jutro nigdy nie umiera. 

 

Michał Szewczyk (C)