Świat mojej poezji

Wracam oglądać zachody słońca  do przystani nadziei  gdzie skryte są moje marzenia  gdzie kryją się moje sny  wracam tam o wschodzie księżyca  patrzeć w oczy gwiazdom  rozmawiać z ciszą skrytą między drzewami  rozmawiać o świecie tym  o ludzkiej samotności  moich drogach połączonych z wyborami  tęsknię za tobą  tęsknię za sobą  z wiarą mi nie po drodze  z tęsknotą mijam się codziennie z nadzieją witam się  czasami.  Michał Szewczyk (C)

Po prostu czasami bywam zaślepiony życiem. Tym czego nie mam a co chciałbym mieć. Bez sensu jest to myślenie nadzieją trudno je nazwać. Jest lęk, ciche przerażenie wewnątrz mnie. Słodka chwilami gorycz przeradza się w zatracenie.  Michał Szewczyk (C) 

Nasze spojrzenia rozwiał wiatr Nasze drogi przecięła samotność Na wernisażu snów znalazłem obraz Namalowany sercem przez nieznanego artystę Znalazłem mu miejsce na mojej ścianie Zabarwionej cichym płaczem codzienności Tam gdzie nikt nie patrzy Gdzie ludzki wzrok nie dosięga Słowa wypowiedziane przez wiatr Myśli ukołysane przez budzący się dzień Sny przez nas zapomniane Dziś z podróży swej powracają W przestrzenie dusz uderzają Swym blaskiem nas otaczają Szczęście stoi tuż za rogiem Powstrzymaj ucieczkę wspomnień.  Michał Szewczyk (C) 

Czyżbym cię nie znał? To niemożliwe.  Miłość przecież  nie może być ślepa!  Myślami błąkam się  jakby twoim śladem  prawdziwym czy obcym  jakimś drogowskazem.  Widzę cię  gdzieś w pustej oddali  to niemożliwe  by mój wzrok się mylił.  Michał Szewczyk (C)

Bywam jak los  Przewrotny  Dla siebie samego  Okrutny  Nie jest mi obce  Spalanie się  Samotne.  Czekam na jakiś  Tak zwany koniec  Kiedy on nastąpi  Kiedy zedrze ze mnie  Otępienie  Ze sobą mnie zabierze  Gdziekolwiek.  Michał Szewczyk (C)

Łaskocze mnie twoje spojrzenie  gdy patrzysz tak na mnie  jak nikt inny nie potrafi  tylko ty potrafisz przemienić w słońce deszcz sprawić by lepszy stał się dzień masz w sobie coś co sprawia że jestem szczęśliwy  odrzucam wszystko w cień chcę tylko tobą nacieszyć się.  Michał Szewczyk (C)

Prawie nigdy nie spojrzałem ci w oczy  swoim wzrokiem wędrowałem w dal  chciałem zobaczyć to co niewidoczne  nagle straciłem cię z zamkniętych oczu  Moje krajobrazy zszarzały  liczne nieba przysłoniły chmury  przestały kwitnąć w wyobraźni krzewy  życie przestało mieć znaczenie.  Michał Szewczyk (C)