Świat mojej poezji

Czuję, że mnie opuszczasz z każdym kolejnym krokiem, jesteś coraz dalej piasek na plaży inny przybrał kolor na niebie, chmura od chmury oddala się wciąż jeszcze powoli słucham milczących głosów czuję, że kocham na próżno. Michał Szewczyk (C)   

Miała być miłość na życie całe lecz przeznaczenie zmieniło zdanie był plan bardzo prosty to los chyba chciał zemsty. Wszystko było najlepsze entuzjazm, radość i na plecach dreszcze miłość z planów naszych zakpiła nasze bratnie dusze wolnością przekupiła.    Michał Szewczyk (C)    

Rozmieniam swoje życie na drobne. Rzucam monetami. Przypominają żetony, niczym w kasynie. Życie to gra. Nie każdy ją wygrywa. Czuję, że nie ja. Przegrywam z tobą, me życie. Na starcie i na mecie. Kupuję codziennie los. Gdy za oknem budzi się dzień. Obieram szczęście ze skórki. Szczęście, co przypomina dojrzałe pomarańcze. Michał Szewczyk (C)   

Mówię to co myślę czasem nie słysząc myśli które tańczą w mojej głowie Mówię to co myślę lecz ty tego nie słyszysz mój głos milknie w twoich uszach    Topię się jak lód na Arktyce drży we mnie ocean niezgód przecina mnie jego chłód.    Michał Szewczyk (C)       

Głośniej, chcesz krzyczeć o miłości na przekór światom i ludziom Głośniej, z korzeni wyrwać milczenie dziś nie mogło być lepiej. Krzykiem kruszyć chcesz ściany burzyć mury, rozrywać kajdany Krzykiem ogłaszać chcesz życie źle nazwałeś, na dzisiaj szczęście. Michał Szewczyk (C)

Związani ze sobą, ty i ja kiedyś pod naszymi stopami można było znaleźć niebo. Coś nam nagle przestało odpowiadać zapomnieliśmy jak ze sobą rozmawiać zaczęliśmy się rozpadać. Kawałek po kawałku zaczęło nas ubywać znikaliśmy nocą, nie pojawiali o świcie dziś już nie widać nadziei. to koniec.    Michał Szewczyk (C)     

Wyszedłem z siebie i idę przed siebie choć chciałbym wiedzieć dokąd. Budzę się w gwiazdach, daleko od miasta gdzie dzisiaj zawiedzie mnie los?    Michał Szewczyk (C)    

Studnia życzeń i studnia tajemnic co mam wybrać by nie stracić? Kładę się spać o wschodzie słońca, wstaję o wschodzie księżyca. Noc stale mi towarzyszy, dzień przecieka przez palce. Zgubiłem gdzieś ślad w drodze od siebie do siebie mój świat w oddali coś krzyczy zapomniałem kilku ważnych dat. Źródło niepamięci i rzeka zapomnienia wrzucam tam wszystko. Czasami powracam...   Michał Szewczyk (C)          ***          Poszedłem na koniec swojego świata i wróciłem z powrotem. Imię twoje wciąż deszcz wymawia nie mów tak do mnie więcej. Czar prysł, gdy przyszła rzeczywistość skąpany w ogniu, nie płonę.    Michał Szewczyk (C)      

Witaj, mój świecie niepokorny coś niebo na ziemi mi obiecał witaj, przecież nie wyproszę cię za drzwi nie powiem, byś nie przychodził już więcej bo tęsknię... Michał Szewczyk (C)